δεν είναι η ζωή σου βαρετή.εσύ είσαι "βαρεμένοσ".

Η ζωή μου είναι βαρετή.
Σήμερα έξω είχε ήλιο, αλλά τι με νοιάζει. Τον χάρηκα μήπωσ;  Είχα μια μέρα βαρετή.
Η μαμά μου είπε ένα αστείο και γελούσε μόνη τησ. Κοιτούσα με μισό βλέμμα την μαμά μου να γελάει και σκεφτόμουν πόσο βαρετή μπορεί να΄ναι η ζωή μου.
Οι φίλοι μου όποτε έχω ανάγκη είναι εδώ, αλλά τι να τουσ κάνεισ, πολύ βαρεμάρα.
Δύο σκυλιά έπαιζαν στο πάρκο και απορώ που βρίσκουν την όρεξη. Πωσ δεν βαριούνται.
Ξεσ, δε φταίω εγώ για όλα. Δε φταίω που οι μέρεσ μου κυλούν άδειεσ.
Δε φταίω που όταν κάθομαι στο μπαλκόνι θέλω να πάρω φόρα και να πηδήξω απ'τη βαρεμάρα.
Τι φόρα δηλαδή, ποιοσ τρέχει.
Η ζωή μου τα φταίει και η κακή μου τύχη.
Τι με κοιτάσ μ΄αυτό το βλέμμα τώρα; Έχω κάπου λάθοσ; Τι λεσ; Μη μιλάσ μέσα απ΄τα δόντια σου.

-Δεν είναι η ζωή σου βαρετή.Εσύ είσαι "βαρεμένοσ".

τραμπάλα

Πάνω..κάτω...πάνω...κάτω...Διαρκώσ η ίδια κίνηση.

Βρίσκεσαι ψηλά. Κοιτάσ γύρω και αναπνέεισ βαθιά. Αναπνέεισ βαθιά και τα πνευμόνια σου γεμίζουν μυρωδιέσ. Βλέπεισ χρώματα. Τα μάτια σου φωτίζουν απ' την τόση λάμψη. Φυσάει και τα μαλλιά σου χορεύουν. Χαμογελάσ. Κλείνεισ τα μάτια μαγεμένοσ.

Μέχρι να τ' ανοίξεισ, έχεισ ήδη βρεθεί κάτω. Τα πόδια σου λυγισμένα. Κοιτάσ απ'το έδαφοσ και όλα σου μοιάζουν να 'ναι βουνό. Πνίγεσαι. Βυθίζεσαι αργά μέχρι να φτάσεισ στο βούρκο τησ αδράνειασ.

Νιώθεισ ανίκανοσ. Πιστεύεισ ότι είσαι ανίκανοσ. Γίνεσαι ανίκανοσ.
Βαραίνεισ τόσο που τίποτα δε θα σε βγάλει ξανά κοντά στον ουρανό.

Όχι, περίμενε! Μη σηκωθείσ να φύγεισ πάλι ρε μαλάκα! Μην τα παρατάσ!
Σταμάτα να σφίγγεισ τόσο τα χέρια. Άσε τα πόδια σου ελεύθερα. Φτάνει επιτέλουσ να πιέζεισ προσ τα κάτω. Μην το σκέφτεσαι και πολύ. Απλά κάντο. Ζήσε.
Πάτα γερά στα πόδια σου και πάρε φόρα για ψηλά.

Ξεσ, δε θα σαι μόνοσ. Θα'ναι και τα πουλιά, να σου τραγουδάνε και να κρατάνε το βλέμμα σου ψηλά όταν κάνεισ να σκύψεισ.
Μέρεσ τώρα περιμένουν να φανείσ.