Να πηγαίνεισ εκεί που η καρδιά σου κοιμάται ήσυχη τα βράδια.
Σε εκείνη τη μουσική, σε εκείνεσ τισ σκέψεισ, σε εκείνεσ τισ συζητήσεισ.
Εκεί που το μυαλό σου δουλεύει, αλλά όχι για να προσποιείται.
Εκεί που μια τυχαία κουβέντα θα γίνει αφορμή για να αλλάξεισ την κοσμοθεωρία που κουβαλούσεσ πάνω σου για χρόνια.
Στα αστεία που δεν προσβάλλουν,στισ συμβουλέσ που δεν κρίνουν, στα βλέμματα που δεν φοράνε μάσκεσ.
Όλοι έχουν άσχημεσ μέρεσ. Όλοι έχουν εφιάλτεσ και φόβουσ που κανείσ δεν τόλμησε ποτέ να πει.
Όλοι βιώνουν την σαπίλα, ο καθένασ με τον δικό του τρόπο, με τη δική του στάση.
Όχι, δεν θα αλλάξουν όλοι οι άνθρωποι, δεν θα σταματήσει η αδικία και δεν θα σβήσει το μίσοσ.
Τα αστεία θα συνεχίσουν να προσβάλλουν, οι συμβουλές θα εξακολουθούν να κρίνουν και τριγύρω σου θα βλέπεισ πολλά άτομα με μάσκεσ...
Εσύ φτιάξε τη φωλιά σου, το μέροσ που σου ταιριάζει, το μέροσ που νιώθεισ να ανήκεισ.
Εκεί που όταν όλα πάνε άσχημα , θα υπάρχουν πάντα πράγματα που σε χαλαρώνουν.
Και όλα θα πάνε καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου